"Aýtmaly habarym bar..."

Durmuşda şeýle bir wakalar, pursatlar ýüze çykýar, şol pursatlara 
sebäp bolýan adamlar Hydyr ata ýa-da perişde ýaly görülýär. 

Bu zatlaryň nädip şeýle bolýandygyna aklyň haýran. Olaryň ählisi tüýs

gerekli wagty, biziň şeýle sözlere we kömeklere mätäç wagtymyz peýda

bolýar. Olary göremizde, diňlänimizde ýüreklere ornaýan tesellini, yn-

jalygy, ynamy duýýarys, ýöne biz ömür boýy ganatly perişdelere ýa-da

jowur ak sakgaly döşüni ýapyp duran Hydyr ata garaşyp gezemizsoň,

bu adamlary olardyr öýdüp gümanam edemzok. Üstesine-de olaryň

käbiri gözümiziň öwrenişen, öňden bäri tanyş-biliş adamlarymyzdygy

üçin, bir begenip, taňryýalkasyn aýtmak bilen çäklenýäris. Hekim ata

Süleýmanyň “Her görenňi Hydyr bil” diýen sözlerini bolsa okamady-

gymyz ýok. Bu zatlaryň aňyrsynda ylahy enaýatyň bardygy hakda pikir

etmeýäris. Ýogsam, göze görünmeýän melekleriň göwün gulagymyza

pyşyrdaýan sözlerini bize diňe şolar ýetirýärler. Olaryň ählisi aýny

wagtynda aýdylýan, tüýs wagtynda ýetirilýän sözlerdir. Döwürden,

durmuşdan, ösüşden, ýaşaýyşdan, maksatdan yza galmazlygymyz üçin,

barmaly ýerimize wagtynda barmagymyz üçin şeýle wakalar ýüze

çykyp dur. Ol käte adamlaryň üsti bilen, käte-de kitaplaryň, ýazgylaryň üsti bilen ýürege ornaýar. Ählisiniň özeninde bize niýetlenen söz bar.

(Dowamy bar...)

Rahmet Gylyjow "Aýtmaly habarym bar..."