heýt oglan dur indi uçurma ýetdik. durmaly indi, ýa gitjekmi?” bir tarapym diýip dur tizräk git, näme bar bärde?, hemme zadyň soňy boş, aňarsy hem boşlykmy görüp gaýt. bir tarapym diýýär, näme bar howlugyp gez, gör, ýaşa, keýpini çykar durmuşyň. boşlukdan many çykar, manydan boşluk tap şeýdibem geçip gitsin durmuşyň. ýenede men we gaty agyr saýlawlar… men aslynda kime gerek? özüme? ene-atama? dostlaryma? giden söýgülililerime? men özüme gerekmi? şu wagt sorasaň “gümini çeksin”, ertir sorasaň…

kä wagt şeýle ölesiň geler, kä wagt hemme zat taýyn wagtam ölüp bilmemek, kä wagt aslynda sen ölüdirsiňem. nietçe daýynyň aýdyşy ýaly “öldürmeýän zat güýçlendirer” mende asyl işlemedi şu kanun. günleri saklap bolanok, aýlam-aýlam aýlanýa dünýä men bolsa ýene şol öňki ýerimde. ne aňary, ne bäri. gysga wagtlyk illuzýalarda ýaşap ýören beýnim. hemme zady gaty kän pikir edýän kelläm, kä wagt soguryp zyňasymam gelýä. pikirlenmejek bolýan, ýenede bolanok, ýenede batýan öz çukuryma. öz-özüme ýetip bilemok,…

boşluklar hiç ýapylmajak ýaly, sowuk ýeliň öwüsişi ýaly içimdäki sesler… manyny her zatda gözlemek, ýöne manyny ýanyň bilen daşamak. gün geçdigiçe agyrlaşýan ýük, umytlarymy ezýän ýaly. duryp umydymy tertiplemek, üstümi kakyşyma meňzemeýşi ýaly. soňky göz ýaşym deňizi çoşduruşy ýaly içimde bir çökgünlik, saharany ýakyşy ýaly. gözlerim uzaklarda bir umyt garaşmak, ýanymdaky umydymy öldürüşim ýaly. umyt etmegiň ýadawlygy, durmuşa hiç aýak goşup bilmeýşim ýaly. damarlarymda akýan ganyň soňky damjasy ýaly bu durmuş käsesinde bogulyşym. nämä gerekdi…